χρωστάω

Νέα ελληνικά (el)

χρωστάω < χρωστ(ώ) + -άω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική χρωστῶ[1] < ελληνιστική κοινή χρεωστῶ με έκκρουσα του [e] από το ισχυρότερο /ο/, συνηρημένος τύπος του χρωστέω → δείτε αρχαία ελληνική χρέος

ΔΦΑ : /xɾoˈsta.o/

χρωστάω/χρωστώ, πρτ.: χρωστούσα, μτχ.π.π.: χρωστούμενος, ελλειπτικό ρήμα χωρίς συνοπτικούς χρόνους (χωρίς παθητική φωνή)

οφείλω, έχω χρέος, έχω υποχρέωση να ανταποδώσω κάτι σε κάποιον
↪ Μου χρωστάει δύο χιλιάρικα.

↪ Χρωστάω τρία νοίκια.
έχω ηθικό χρέος
↪ Ευχαριστώ, θα σου χρωστάω χάρη.

↪ του χρωστάει τη ζωή του
(για μάθημα) πρέπει να περάσω εξέταση
↪ Χρωστάει άλλο ένα μάθημα για το πτυχίο.

πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	χρωστάάω - χρωστάώ	χρωστάούσα	θα χρωστάάω - χρωστάώ	να χρωστάάω - χρωστάώ		χρωστάώντας
β' ενικ.	χρωστάάς	χρωστάούσες	θα χρωστάάς	να χρωστάάς	χρώστάα
γ' ενικ.	χρωστάάει - χρωστάά	χρωστάούσε	θα χρωστάάει - χρωστάά	να χρωστάάει - χρωστάά
α' πληθ.	χρωστάάμε - χρωστάούμε	χρωστάούσαμε	θα χρωστάάμε - χρωστάούμε	να χρωστάάμε - χρωστάούμε
β' πληθ.	χρωστάάτε	χρωστάούσατε	θα χρωστάάτε	να χρωστάάτε	χρωστάάτε
γ' πληθ.	χρωστάάν(ε) - χρωστάούν(ε)	χρωστάούσαν(ε)	θα χρωστάάν(ε) - χρωστάούν(ε)	να χρωστάάν(ε) - χρωστάούν(ε)

χρωστάω

χρωστώ - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

χρωστώ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
χρωστώ - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.