φῦσα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ φῦσᾰ αἱ φῦσαι
      γενική τῆς φύσης τῶν φυσῶν
      δοτική τῇ φύσῃ ταῖς φύσαις
    αιτιατική τὴν φῦσᾰν τὰς φύσᾱς
     κλητική ὦ! φῦσᾰ φῦσαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φύσᾱ
γεν-δοτ τοῖν  φύσαιν
1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'γλῶσσα' όπως «γλῶσσα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φῦσα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

φῦσα θηλυκό

  1. φυσερό
    ≈ συνώνυμα: φυσητήριον, φυσητήρ
    υποκοριστικό: φυσάριον
    στον πληθυντικό φῦσαι (διπλό φυσερό)
  2. άνεμος
  3. αέρια κοιλιάς· φύσα, (η κλανιά και η πορδή έχουν άλλο ύφος μα ίδια σημασία)
  4. φυσαλίδα

Συγγενικά
 ετυμολογικό πεδίο 
φυσ- φυσητ- 

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.