φυσαλλίς

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
φῡσαλλιδ-
ονομαστική ἡ φυσαλλίς αἱ φυσαλλίδες
      γενική τῆς φυσαλλίδος τῶν φυσαλλίδων
      δοτική τῇ φυσαλλίδῐ ταῖς φυσαλλίσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν φυσαλλίδᾰ τὰς φυσαλλίδᾰς
     κλητική ὦ! φυσαλλίς* φυσαλλίδες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  φυσαλλίδε
γεν-δοτ τοῖν  φυσαλλίδοιν
Με βραχύ γιώτα στο θέμα -ίς -ίδος.
* Κατά τη Γραμματική του Smyth, η κλητική ενικού χωρίς το -ς
3η κλίση, Κατηγορία 'πατρίς' όπως «πατρίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φυσαλλίς < φῦσ(α) (φύσημα) + -αλλίς < φυσάω-φυσῶ [1]

Ουσιαστικό

φυσαλλίς, -ίδος θηλυκό

  1. (αρχική σημασία, μουσικό όργανο) είδος αυλού
  2. φουσκάλα, φυσαλίδα
  • φυσαλίς (μεταγενέστερη γραφή)

Αναφορές
  1. «φυσαλλίδα» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.