φένω

Αρχαία ελληνικά (grc)

αμάρτυρος τύπος

αμάρτυρος υποθετικός τύπος, λέξη που δεν σώζεται σε κείμενα
αλλά σε σύνθετες λέξεις ή σε γραμματικούς τύπους ή σε σχόλια γραμματικών
- μπροστά από τη λέξη σημειώνεται ένας αστερίσκος -

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	φένω
Παρατατικός	-
Μέλλοντας	-
Αόριστος	ἔπεφνον, πέφνον
Παρακείμενος	πέφαται (παθ. πρκ.)
Υπερσυντέλικος
Συντελ.Μέλλ.

Ετυμολογία

*φένω < αβέβαιης ετυμολογίας, ίσως κοινής με τα θείνω, φόνος, φατός και με το λατινικό fendo. Bρίσκεται μόνον ως συνθετικό και απλό, εικάζεται ότι σήμαινε «χτυπώ με δύναμη»

Ρήμα

*φένω

φονεύω, σκοτώνω

Συγγενικά

ἀρείφατος
μυλήφατος
ὀδυνήφατος
πεθαίνω[1]
φοινήεις
φοῖνιξ
φοίνιος
φοινίσσω
φοινός
φόνος

επίσης δείτε τα λατινικά

funus ^(la), deffendo ^(la), offendo ^(la), infendo ^(la)

Σημειώσεις

αν δεχτούμε ότι προέρχεται ετυμολογικά από το γ' ενικό πέφαται (έχει σκοτωθεί, πέθανε) του παρακειμένου του *φένω

Πηγές

φένω† - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] αν δεχτούμε ότι προέρχεται ετυμολογικά από το γ' ενικό πέφαται (έχει σκοτωθεί, πέθανε) του παρακειμένου του *φένω