τρανταχτός
Νέα ελληνικά (el)
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | ο | τρανταχτός | η | τρανταχτή | το | τρανταχτό |
| γενική | του | τρανταχτού | της | τρανταχτής | του | τρανταχτού |
| αιτιατική | τον | τρανταχτό | την | τρανταχτή | το | τρανταχτό |
| κλητική | τρανταχτέ | τρανταχτή | τρανταχτό | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ονομαστική | οι | τρανταχτοί | οι | τρανταχτές | τα | τρανταχτά |
| γενική | των | τρανταχτών | των | τρανταχτών | των | τρανταχτών |
| αιτιατική | τους | τρανταχτούς | τις | τρανταχτές | τα | τρανταχτά |
| κλητική | τρανταχτοί | τρανταχτές | τρανταχτά | |||
| Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Επίθετο
τρανταχτός, -ή, -ό
- αυτός που τραντάζεται, δονείται
- (μεταφορικά) ο συγκλονιστικός, που προκαλεί εντύπωση
Αντώνυμα
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.