σχολάζω

σχολάζω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σχολάζω (παύω να ασχολούμαι, έχω ελεύθερο χρόνο) < σχολ(ή) + -άζω [1]

ΔΦΑ : /sxoˈla.zo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σχο‐λά‐ζω

σχολάζω στον ενεστώτα (χωρίς παθητική φωνή)

• (λόγιο) αργώ, καθυστερώ, εκκρεμώ συνήθως στη μετοχή ενεργητικού αορίστου σχολάζων, σχολάζουσα, σχολάζον (νομικός όρος)

  ↪ η κληρονομία εξακολουθεί να σχολάζει

• με διαφορετική σημασία το ρήμα σχολάω και οι μορφές του όπως σκολάω, σκολνάω, σκολάζω
• → δείτε και τη λέξη σχόλη

σχολάζω < σχολ(ή) + -άζω [1]

σχολάζω

1. 1. περνάω το χρόνο μου χωρίς να δουλεύω, είμαι σε αργία
   2. καθυστερώ, χρονοτριβώ
2. παύω, σταματάω να κάνω κάτι
3. 1. έχω το χρόνο να ασχοληθώ με κάτι
   2. αφοσιώνομαι, αφιερώνω τον εαυτό μου σε κάτι
      1. φοιτώ κοντά σε κάποιο δάσκαλο
4. (για θέση) είμαι κενή,

• → δείτε τη λέξη σχολή

(Χρειάζεται επεξεργασία)

• σχολάζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σχολάζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.