συρίγγιο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το συρίγγιο τα συρίγγια
      γενική του συριγγίου
& συρίγγιου		 των συριγγίων
    αιτιατική το συρίγγιο τα συρίγγια
     κλητική συρίγγιο συρίγγια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συρίγγιο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συρίγγιον, ήδη τον Ιπποκράτη[1], υποκοριστικό του σῦριγξ, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική fistule

Προφορά
ΔΦΑ : /siˈɾiŋ.ɟi.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐ρίγ‐γι‐ο

Ουσιαστικό

συρίγγιο ουδέτερο

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    συρίγγιο

Αναφορές
  1. s.v. σύριγγα - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.