συμπολίτευση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η συμπολίτευση οι συμπολιτεύσεις
      γενική της συμπολίτευσης* των συμπολιτεύσεων
    αιτιατική τη συμπολίτευση τις συμπολιτεύσεις
     κλητική συμπολίτευση συμπολιτεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, συμπολιτεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συμπολίτευση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συμπολίτευ(σις) (η ιδιότητα του συμπολίτη) + -ση.

Προφορά
ΔΦΑ : /sim.boˈli.tef.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐μπο‐λί‐τευ‐ση
παλιότερος συλλαβισμός : συμ‐πο‐λί‐τευ‐ση

Ουσιαστικό

συμπολίτευση θηλυκό

  1. το σύνολο των βουλευτών της κοινοβουλευτικής ομάδας ή του κυβερνητικού σχηματισμού που συμμετέχουν στην κυβέρνηση.
  2. η παράταξη που έχει την πλειοψηφία στη Βουλή και από την οποία έχουν επιλεγεί κυβερνητικά στελέχη

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    συμπολίτευση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.