στέρνον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ στέρνον τὰ στέρνᾰ
      γενική τοῦ στέρνου τῶν στέρνων
      δοτική τῷ στέρνῳ τοῖς στέρνοις
    αιτιατική τὸ στέρνον τὰ στέρνᾰ
     κλητική ὦ! στέρνον στέρνᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στέρνω
γεν-δοτ τοῖν  στέρνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'τέκνον' όπως «τέκνον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στέρνον < στερ- < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *sterh₃- (απλωμένος, εκτεταμένος) + -νον. Συγγενή: αρχαία ελληνική στόρνυμι, στρῶμα, στρατός, σανσκριτική स्तृणाति (stṛnā́ti, απλώνω), πρωτοσλαβική *stornà (πλευρά) (> ρωσική сторона), λατινική sterno (απλώνω), ιταλική sterno, πρωτογερμανική *strawjaną (σπέρνω, σκορπίζω) (> αγγλική strew) [1]

Ουσιαστικό

στέρνον, -ου ουδέτερο

Παράγωγα

(Χρειάζεται επεξεργασία)

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.