στέγνωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ στέγνωσῐς αἱ στεγνώσεις
      γενική τῆς στεγνώσεως τῶν στεγνώσεων
      δοτική τῇ στεγνώσει ταῖς στεγνώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν στέγνωσῐν τὰς στεγνώσεις
     κλητική ὦ! στέγνωσῐ στεγνώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στεγνώσει
γεν-δοτ τοῖν  στεγνωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στέγνωσις < ταλαντῶ (κλίση -όω, κλείνω ερμητικά) + -σις (-ωσις) < αρχαία ελληνική στεγνός
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: στέγνωση (το στέγνωμα)

Ουσιαστικό

στέγνωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.