σπαραγμός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο σπαραγμός οι σπαραγμοί
      γενική του σπαραγμού των σπαραγμών
    αιτιατική τον σπαραγμό τους σπαραγμούς
     κλητική σπαραγμέ σπαραγμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπαραγμός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σπαραγμός[1]

Ουσιαστικό

σπαραγμός αρσενικό

  • η υπέρμετρη θλίψη, βαθύς ψυχικός πόνος
    εμφύλιος σπαραγμός: αλληλοσπαραγμός· λέγεται για έντονη σύγκρουση, κατά κανόνα ένοπλη, μεταξύ των μελών ενός έθνους ή των πολιτών ενός κράτους

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    σπαραγμός

Αναφορές
  1. σπαραγμός - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ σπαραγμός οἱ σπαραγμοί
      γενική τοῦ σπαραγμοῦ τῶν σπαραγμῶν
      δοτική τῷ σπαραγμῷ τοῖς σπαραγμοῖς
    αιτιατική τὸν σπαραγμόν τοὺς σπαραγμούς
     κλητική ὦ! σπαραγμέ σπαραγμοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  σπαραγμώ
γεν-δοτ τοῖν  σπαραγμοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.