σπίρτο

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το σπίρτο τα σπίρτα
      γενική του σπίρτου των σπίρτων
    αιτιατική το σπίρτο τα σπίρτα
     κλητική σπίρτο σπίρτα
Κατηγορία όπως «πεύκο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπίρτο < (άμεσο δάνειο) ιταλική spirito (οινόπνευμα, πνεύμα) [1] < λατινική spiritus
Αναμμένο σπίρτο.

Ουσιαστικό

σπίρτο ουδέτερο

  1. μικρό επίμηκες κομμάτι ξύλο ή χαρτόνι που στη μιά του άκρη είναι καλυμμένο με εύφλεκτη ουσία και χρησιμοποιείται για το άναμμα φωτιάς
    ≈ συνώνυμα: πυρείον
  2. το οινόπνευμα
  3. το υδροχλωρικό οξύ (HCl)
  4. (μεταφορικά) πολύ έξυπνος άνθρωπος
    αυτό το παιδί είναι σπίρτο!

Συγγενικά

Σύνθετα

Μεταφράσεις
    κομμάτι ξύλο για το άναμμα φωτιάς

Αναφορές
  1. σπίρτο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.