σκοπιωρός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σκοπιωρός	οι	σκοπιωροί
γενική	του	σκοπιωρού	των	σκοπιωρών
αιτιατική	τον	σκοπιωρό	τους	σκοπιωρούς
κλητική		σκοπιωρέ		σκοπιωροί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σκοπιωρός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σκοπιωρός ("σκοπός, φρουρός")[1] < σκοπέω + θέμα ωρ- του ὁράω, ὁρῶ + -ός

ΔΦΑ : /sko.pi.oˈɾos/

σκοπιωρός αρσενικό

(ναυτικός όρος) ναυτικός σκοπός που αποστέλλεται από το πλοίο στην ξηρά για ανίχνευση και επισκόπηση, αθέατος από άλλα πλοία
≈ συνώνυμα: βιγλαδόρος (δημοτική)
ναύτης που εκτελεί υπηρεσία σε σταθμό σηματοδοσίας
→ δείτε τη λέξη σηματωρός

σκοπιωρός

⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.