παρένθεση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η παρένθεση οι παρενθέσεις
      γενική της παρένθεσης* των παρενθέσεων
    αιτιατική την παρένθεση τις παρενθέσεις
     κλητική παρένθεση παρενθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παρενθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παρένθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή παρένθεσις & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική parenthèse < υστερολατινική parenthesis < υστερολατινική παρένθεσις [1]

Προφορά
ΔΦΑ : /paˈɾen.θe.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ρέν‐θε‐ση

Ουσιαστικό

παρένθεση θηλυκό

  1. σημείο στίξης με τα σύμβολα ( ) που περικλείουν λέξεις ή φράσεις συμπληρωματικές ή διευκρινιστικές στον λόγο
  2. οι λέξεις ή φράσεις που κλείνονται εντός του παραπάνω σημείου στίξης
  3. (μεταφορικά) ό,τι ξεφεύγει από την ομοιομορφία ή μια ομοιόμορφη ροή και την διακόπτει

Συγγενικά

→ και δείτε τις λέξεις παρά, ενθέτω και θέτω

Μεταφράσεις
    παρένθεση

Αναφορές
  1. παρένθεση - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.