μελετητής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο μελετητής οι μελετητές
      γενική του μελετητή των μελετητών
    αιτιατική τον μελετητή τους μελετητές
     κλητική μελετητή μελετητές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μελετητής < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή μελετητής (προπονητής, προγυμναστής· ρήτορας δημηγοριών)[1][2]. Μορφολογικά, μελέτ(η) + -ητής

Προφορά
ΔΦΑ : /me.le.tiˈtis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : με‐λε‐τη‐τής

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό (θηλυκό μελετήτρια)

  • αυτός που μελετάει, που ασχολείται με τη μελέτη θεμάτων με συστηματικό τρόπο (συνήθως επιστημονικών)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    μελετητής

Αναφορές
  1. μελετητής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

μελετητής < μελέτ(η) + -ητής. Δείτε και μελετητός

Ουσιαστικό

μελετητής αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

  1. προγυμναστής, προπονητής → λείπει ο ορισμός (ή οι ορισμοί)
  2. ρήτορας δημηγοριών

Συγγενικά

Πηγές
  • λείπουν πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.