μαρτυρώ

μαρτυρώ < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μαρτυρῶ, συνηρημένος τύπος του μαρτυρέω

• η σημασία για τον χριστιανισμό < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή

ΔΦΑ : /maɾ.tiˈɾo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μαρ‐τυ‐ρώ

μαρτυρώ, πρτ.: μαρτυρούσα, αόρ.: μαρτύρησα, παθ.φωνή: μαρτυρούμαι, π.αόρ.: μαρτυρήθηκα, μτχ.π.π.: μαρτυρημένος → δείτε και τη λέξη μαρτυράω

1. (λόγιο) καταθέτω τη μαρτυρία μου σε δικαστήριο, καταθέτω για γεγονότα που γνωρίζω (σε δίκη ή επίλυση διαφορών)
2. (λόγιο) δηλώνω με την παρουσία μου κάτι που δεν υπάρχει πια ή είναι κρυμμένο, φανερώνω, δείχνω

   ※  στο θέατρο τελούνταν θρησκευτικού χαρακτήρα τελετουργίες, όπως μαρτυρεί ο βωμός στο προσκήνιο αλλά και ο χαλκάς στο δάπεδο (εφημερίδα Ελευθεροτυπίθα, 6 Οκτωβρίου 2011)

3. (λόγιο, φιλολογία, συνήθως στους τύπους μαρτυρείται, μαρτυρούνται) τεκμηριώνομαι σε πηγές, ενδείξεις, μαρτυρίες

   Ο τύπος *ὁμογάλαξ είναι αμάρτυρος, μαρτυρείται μόνον ο πληθυντικός ὁμογάλακτες.

4. (λόγιο, χριστιανισμός, μόνο στην ενεργητική φωνή) έχω μαρτυρικό θάνατο, χάνω τη ζωή μου ως μάρτυρας της χριστιανικής πίστης

   κοινή νεοελληνική: → δείτε τη λέξη μαρτυράω

5. → δείτε τη λέξη μαρτυράω για τις σημασίες προδίδω, βασανίζω

• διαμαρτυρώ
• καταμαρτυρώ

Παθητική φωνή: σπάνιος παρατατικός, συνήθως στο 3ο πρόσωπο ενεστώτα: μαρτυρείται, μαρτυρούνται

μαρτυρώ

• (λόγιο) παρωχημένη γραφή του μαρτυράω (για τις σημασίες προδίδω, βασανίζω)

• μαρτυρώ - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• Ιορδανίδου, Άννα (1998, 8η έκδ.). Τα ρήματα της νέας ελληνικής. Αθήνα: Πατάκης (©1991, 1η έκδοση:1992).
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)