λαχαίνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- λαχαίνω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική λαχαίνω[1] διαφορετικό από το αρχαίο λαχαίνω (σκάβω) ή (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική λαγχάνω[2] με θέμα λαχ- (όπως και στον αόριστο ἔλαχον) + -αίνω
Προφορά
- ΔΦΑ : /laˈçe.no/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : λα‐χαί‐νω
Ρήμα
λαχαίνω, στ.μέλλ.: θα λάχω, αόρ.: έλαχα (χωρίς παθητική φωνή)
Συγγενικά
Κλίση
- → λείπει η κλίση
Αναφορές
- Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- λαχαίνω - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)
Ετυμολογία
Αρχαία ελληνικά (grc)
Ετυμολογία
Συνώνυμα
Συγγενικά
- → δείτε τη λέξη λάχανον
Πηγές
- λαχαίνω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- λαχαίνω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.