κορύφωση

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η κορύφωση οι κορυφώσεις
      γενική της κορύφωσης* των κορυφώσεων
    αιτιατική την κορύφωση τις κορυφώσεις
     κλητική κορύφωση κορυφώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κορυφώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κορύφωση< (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κορύφω(σις) + -ση < κορυφόω / κορυφῶ

Προφορά
ΔΦΑ : /koˈɾi.fo.si/
τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐ρύ‐φω‐ση

Ουσιαστικό

κορύφωση θηλυκό

  1. η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του κορυφώνω, η άφιξη στο κορυφαίο σημείο μιας σειράς γεγονότων, μιας ενέργειας κλπ.
    ↪ η αποψινή συναυλία ήταν η κορύφωση των εορταστικών εκδηλώσεων
    ↪ η κορύφωση του ερωτικού πάθους
  2. (ειδικότερα) το εντονότερο σημείο ενός έργου τέχνης, συνήθως κοντά στην χρυσή τομή του χρόνου του
    ↪ η Ωδή στην Χαρά εκκινεί την κλιμάκωση που φθάνει στην κορύφωση της Ενάτης Συμφωνίας του Μπετόβεν

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη κορυφή

Μεταφράσεις
    κορύφωση
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.