κοντράλτο
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- κοντράλτο < απροσάρμοστο λόγιο δάνειο από την ιταλική contralto[1] < contra- (αντίθετα) + alto (ψηλός)
Προφορά
- ΔΦΑ : /konˈtɾal.to/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κον‐τράλ‐το
Επίθετο
κοντράλτο άκλιτο (και θηλυκό κοντράλτα)
Ουσιαστικό
Σημειώνεται με χρώμα η περιοχή που αντιστοιχεί στις φωνητικές δυνατότητες μιας κοντράλτο.
κοντράλτο θηλυκό άκλιτο
- (μουσική) τραγουδίστρια που η φωνή της κινείται στην περιοχή τονικού ύψους χαμηλότερη από τη σοπράνο και από την μέτζο σοπράνο, η χαμηλότερη γυναικεία φωνή
- η Κλυταιμνήστρα στην όπερα "Ηλέκτρα" του Βάγκνερ είναι ρόλος για κοντράλτο
- άλλη μορφή: κοντράλτα (προφορικό)
-
κοντράλτο στη Βικιπαίδεια

- (γυναικείες) σοπράνο / υψίφωνος • μέτζο σοπράνο / μεσόφωνος • κοντράλτο
- (ανδρικές) κόντρα τενόρος • τενόρος / οξύφωνος • βαρύτονος • μπασοβαρύτονος • μπάσος / βαθύφωνος
πολυφωνία, οργανολογία - φωνές:
Αναφορές
- κοντράλτο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.