κεχηνώς

Νέα ελληνικά (el)

κεχηνώς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική κεχηνώς

κεχηνώς

(αρχαιοπρεπές) αυτός που έχει ανοίξει το στόμα του διάπλατα, που έχει μείνει με ανοιχτό το στόμα από επιθυμία ή θαυμασμό
≈ συνώνυμα: χάσκας

κεχηνώς

κεχηνώς - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	κεχηνώς	ἡ	κεχηνυῖᾰ	τὸ	κεχηνός
γενική	τοῦ	κεχηνότος	τῆς	κεχηνυίᾱς	τοῦ	κεχηνότος
δοτική	τῷ	κεχηνότῐ	τῇ	κεχηνυίᾳ	τῷ	κεχηνότῐ
αιτιατική	τὸν	κεχηνότᾰ	τὴν	κεχηνυῖᾰν	τὸ	κεχηνός
κλητική ὦ!		κεχηνώς		κεχηνυῖᾰ		κεχηνός
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	κεχηνότες	αἱ	κεχηνυῖαι	τὰ	κεχηνότᾰ
γενική	τῶν	κεχηνότων	τῶν	κεχηνυιῶν	τῶν	κεχηνότων
δοτική	τοῖς	κεχηνόσῐ(ν)	ταῖς	κεχηνυίαις	τοῖς	κεχηνόσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς	κεχηνότᾰς	τὰς	κεχηνυίᾱς	τὰ	κεχηνότᾰ
κλητική ὦ!		κεχηνότες		κεχηνυῖαι		κεχηνότᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	κεχηνότε	τὼ	κεχηνυίᾱ	τὼ	κεχηνότε
γεν-δοτ	τοῖν	κεχηνότοιν	τοῖν	κεχηνυίαιν	τοῖν	κεχηνότοιν
3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυκώς' όπως «λελυκώς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

αυτός που έχει ανοίξει το στόμα του διάπλατα από εκπλήξεως, θαυμασμού κ.λπ., ο κατάπληκτος και κατ᾿ επέκταση ο χάχας, χαζός, κεχηναίος
※ 5ος/4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Σφῆκες, στίχ. 616
κἂν οἶνόν μοι μὴ ᾽γχῇς σὺ πιεῖν, τὸν ὄνον τόνδ᾽ ἐσκεκόμισμαι
οἴνου μεστόν, κᾆτ᾽ ἐγχέομαι κλίνας· οὗτος δὲ κεχηνὼς
βρωμησάμενος τοῦ σοῦ δίνου μέγα καὶ στράτιον κατέπαρδεν.

κεχηνώς, -υῖᾰ, -ός

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.