κατακάθι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το κατακάθι τα κατακάθια
      γενική του κατακαθιού των κατακαθιών
    αιτιατική το κατακάθι τα κατακάθια
     κλητική κατακάθι κατακάθια
Οι καταλήξεις -ιού, -ια, -ιών προφέρονται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «τραγούδι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατακάθι < κατακάθομαι

Ουσιαστικό

κατακάθι ουδέτερο

  1. η στερεά ουσία που παραμένει αδιάλυτη σε ένα υγρό και συγκεντρώνεται (κατακάθεται) στον πυθμένα του δοχείου που περιέχει το διάλυμα
  2. (μεταφορικά) άνθρωπος τιποτένιος

Συνώνυμα

Υπώνυμα

Μεταφράσεις
    η στερεά ουσία
    μεταφορικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.