κατάρτισις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ κατάρτισῐς αἱ καταρτίσεις
      γενική τῆς καταρτίσεως τῶν καταρτίσεων
      δοτική τῇ καταρτίσει ταῖς καταρτίσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν κατάρτισῐν τὰς καταρτίσεις
     κλητική ὦ! κατάρτισῐ καταρτίσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  καταρτίσει
γεν-δοτ τοῖν  καταρτισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κατάρτισις < {καταρτί(ζω) (κατ- + ἀρτίζω) + -σις
ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: κατάρτιση

Ουσιαστικό

κατάρτισις, -εως θηλυκό

Συγγενικά
  • → δείτε τις λέξεις ἄρτισις και ἀρτίζω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.