καθαρτής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο καθαρτής οι καθαρτές
      γενική του καθαρτή των καθαρτών
    αιτιατική τον καθαρτή τους καθαρτές
     κλητική καθαρτή καθαρτές
Κατηγορία όπως «ποιητής» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

καθαρτής < αρχαία ελληνική καθαρτής < καθαίρω

Ουσιαστικό

καθαρτής αρσενικό (θηλυκό: καθάρτρια)

  1. (κυριολεκτικά) αυτός που καθαρίζει
    άλλες μορφές: καθαριστής
  2. (μεταφορικά) αυτός που κάνει καθαρμούς
  3. (πτηνό) ιερακόμορφο πτηνό της οικογένειας των καθαρτιδών (Cathartidae)

Μεταφράσεις
    καθαρτής
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.