ιεροσύνη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ιεροσύνη οι ιεροσύνες
      γενική της ιεροσύνης των ιεροσυνών
    αιτιατική την ιεροσύνη τις ιεροσύνες
     κλητική ιεροσύνη ιεροσύνες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ιεροσύνη < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ἱερωσύνη. Συγχρονικά αναλύεται σε ιερ- + -οσύνη, κατά τα ουσιαστικά σε -οσύνη). Η ορθογραφική απλοποίηση με όμικρον, ήδη από το μεσαιωνικό ἱερoσύνη.

Προφορά
ΔΦΑ : /i.e.ɾoˈsi.ni/
τυπογραφικός συλλαβισμός : ι‐ε‐ρο‐σύ‐νη

Ουσιαστικό

ιεροσύνη θηλυκό

  1. (θρησκεία, εκκλησιαστικός όρος) το αξίωμα, το λειτούργημα του ιερέα
  2. η χειροτονία ιερέα, ο διορισμός του με ειδική τελετή
  3. το σύνολο των ιερέων, το ιερατείο

Συνώνυμα

Συγγενικά

→ και δείτε τη λέξη ιερός

Μεταφράσεις
    ιεροσύνη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.