θαλαμηγός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η θαλαμηγός οι θαλαμηγοί
      γενική της θαλαμηγού των θαλαμηγών
    αιτιατική τη θαλαμηγό τις θαλαμηγούς
     κλητική θαλαμηγέ θαλαμηγοί
Κατηγορία όπως «οδός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

θαλαμηγός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή θαλαμηγός
Θαλαμηγός αραγμένη σε μαρίνα.

Ουσιαστικό

θαλαμηγός θηλυκό

  1. ελαφρύ ιστιοφόρο
  2. το ιδιωτικό σκάφος αναψυχής

Συνώνυμα

Μεταφράσεις
    θαλαμηγός

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

θαλαμηγός < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

θαλαμηγός, -ός, -όν (ελληνιστική κοινή)

  • (για πλοίο) αυτό που έχει θαλάμους
    ※  1ος πκε/κε αιώνας ⌘ Στράβων, Γεωγραφικά, 17.1, 16 @perseus.tufts.edu @wikisource
    διέχει δὲ τετράσχοινον τῆς Ἀλεξανδρείας ἡ Σχεδία, κατοικία πόλεως, ἐν ᾗ τὸ ναύσταθμον τῶν θαλαμηγῶν πλοίων, ἐφʼ οἷς οἱ ἡγεμόνες εἰς τὴν ἄνω χώραν ἀναπλέουσιν·
    ※  1ος πκε αιώνας ⌘ Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη Ἱστορική, 1, 85.2 @scaife.perseus
    τῶν δʼ ἱερέων οἷς ἐστιν ἐπιμελὲς ἄγουσι τὸν μόσχον τὸ μὲν πρῶτον εἰς Νείλου πόλιν, ἐν ᾗ τρέφουσιν αὐτὸν ἐφʼ ἡμέρας τετταράκοντα, ἔπειτʼ εἰς θαλαμηγὸν ναῦν οἴκημα κεχρυσωμένον ἔχουσαν ἐμβιβάσαντες ὡς θεὸν ἀνάγουσιν εἰς Μέμφιν εἰς τὸ τοῦ Ἡφαίστου τέμενος.

Ουσιαστικό

θαλαμηγός αρσενικό ή θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.