επιβήτορας

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο επιβήτορας οι επιβήτορες
      γενική του επιβήτορα των επιβητόρων
    αιτιατική τον επιβήτορα τους επιβήτορες
     κλητική επιβήτορα επιβήτορες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

επιβήτορας < αρχαία ελληνική ἐπιβήτωρ < αρχαία ελληνική ἐπιβαίνω

Προφορά
ΔΦΑ : /e.piˈvi.to.ɾas/

Ουσιαστικό

επιβήτορας αρσενικό

  1. αρσενικό ζώο, κυρίως άλογο ή ταύρος, που χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή
    ≈ συνώνυμα: βατευτής, οχευτής
    ※  Είχαν ένα βαρβάτο άλογο, έναν επιβήτορα, που τον ζευγάρωναν με φοράδες ή γαϊδούρες. (Θανάσης Βαλτινός, Ανάπλους, 2012 [μυθιστόρημα])
  2. (ειρωνικά) ο άνδρας που έχει έντονη σεξουαλική ζωή με πολλές ερωτικές συντρόφους και καυχιέται για αυτό
  3. (μεταφορικά) το άτομο που έχει καταλάβει ένα αξίωμα με αθέμιτα μέσα
    ≈ συνώνυμα: σφετεριστής

Μεταφράσεις
    επιβήτορας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.