διατρέπω

διατρέπω < διά + τρέπω

διατρέπω

1. μεταστρέφω
2. αποτρέπω, μετατρέπω
3. διαστρέφω, διαστρεβλώνω
4. ανατρέπω, απομακρύνω
5. φοβάμαι, τρομάζω, είμαι κατάπληκτος

   ※  1ος/2ος κε αιώνας Επίκτητος, Επικτήτειον Γνωμολογικόν [Gnomologium Epicteteum (e Stobaei libris 3-4)], Section 65 @scaife.perseus

   Ὥσπερ πλῆθος ἀκρίτως αἰτοῦν τί σε τῶν ἰδίων οὐ δυσωπεῖ, οὕτω μηδὲ ὄχλον ἀδίκως σε δυσωποῦντα διατραπῇς.

6. αποστρέφω το πρόσωπό μου, αποφεύγω
7. (στην παθητική φωνή) αποτρέπομαι από το σκοπό μου, μεταπείθομαι

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατ’ Ἀριστογείτονος α′, 95 @scaife.perseus

   ὃς γὰρ οἷς ὁ δῆμος ἅπας τοὺς ἐνοχλοῦντας ἑαυτὸν νουθετεῖ θορύβοις μηδεπώποθʼ ὑπεῖξε μηδὲ διετράπη, ταχύ γʼ ἂν φροντίσειέ τι τοῦ παρʼ ἑνὸς λόγου.

8. (στην παθητική φωνή) είμαι μπερδεμένος

• → και δείτε τη λέξη τρέπω

• → λείπει η κλίση

• διατρέπω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διατρέπω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.