δίκαιο

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈði.ce.o/
τυπογραφικός συλλαβισμός : δί‐και‐ο

Ετυμολογία 1
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το δίκαιο τα δίκαια
      γενική του δικαίου
& δίκαιου		 των δικαίων
    αιτιατική το δίκαιο τα δίκαια
     κλητική δίκαιο δίκαια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
δίκαιο < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δίκαιον < δίκαιος. Συγκρίνετε με τη λέξη δίκιο.[1]

Ουσιαστικό

δίκαιο ουδέτερο

  1. αυτό που είναι σύμφωνο με τις αρχές της ηθικής και της δικαιοσύνης
    ↪ το κοινό περί δικαίου αίσθημα
  2. σύνολο κανόνων γραπτών (νομοθεσία) ή άγραφων που ρυθμίζουν την κοινωνική ζωή, τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών, τις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών και κράτους κλπ.
    ↪ το ρωμαϊκό δίκαιο, το εθιμικό δίκαιο, αστικό δίκαιο, ποινικό δίκαιο, διεθνές δίκαιο

Εκφράσεις
  • είναι δίκαιο να …
  • το δίκαιο του ισχυροτέρου

Συγγενικά
  • δίκιο
    • σου δίνω δίκιο παραδέχομαι ότι έχεις δίκιο
    • χάνω το δίκιο μου αδικούμαι

→ και δείτε τη λέξη δίκαιος

Μεταφράσεις
    δίκαιο

Ετυμολογία 2
δίκαιο: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δίκαιο

  1. αιτιατική ενικού, αρσενικού γένους του δίκαιος
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δίκαιος

Αναφορές
  1. δίκαιο - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.