γκάιντα

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η γκάιντα οι γκάιντες
      γενική της γκάιντας —
    αιτιατική την γκάιντα τις γκάιντες
     κλητική γκάιντα γκάιντες
Προφέρεται με συνίζηση στην κατάληξη ως παροξύτονο.
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γκάιντα < (άμεσο δάνειο) τουρκική gayda < ισπανική gaita < πιθανή καταγωγή από γοτθική 𐌲𐌰𐌹𐍄𐍃 (gaits, κατσίκα) από το δέρμα του ζώου για τον ασκό του οργάνου[1]
ή από την βουλγαρική гайда (gájda) απ' όπου η οθωμανική τουρκική غایده (gâyda), η τουρκική και πολλά συγγενή σε γλώσσες της Βαλκανικής. (Χρειάζεται τεκμηρίωση…)

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈɡai̯.da/
τυπογραφικός συλλαβισμός : γκάι‐ντα
Ένας Κροάτης με γκάιντα

Ουσιαστικό

γκάιντα θηλυκό ή γκάιδα, γάιδα, κάιντα

Συνώνυμα

Συγγενικά
  • γκαϊντατζής

Μεταφράσεις
    γκάιντα

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.