γερόντιον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

γερόντιον < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική γερόντιον. Συγχρονικά αναλύεται σε γέροντ(ας) + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

γερόντιον ουδέτερο

Συνώνυμα

Συγγενικά
  • γεροντάτα
  • γέρουκας (υβριστικό)
  • → και δείτε τις λέξεις γέροντας και γέρος

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ γερόντιον τὰ γερόντιᾰ
      γενική τοῦ γεροντίου τῶν γεροντίων
      δοτική τῷ γεροντίῳ τοῖς γεροντίοις
    αιτιατική τὸ γερόντιον τὰ γερόντιᾰ
     κλητική ὦ! γερόντιον γερόντιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  γεροντίω
γεν-δοτ τοῖν  γεροντίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γερόντιον < (γέρων) γεροντ-   + υποκοριστικό επίθημα -ιον

Ουσιαστικό

γερόντιον ουδέτερο

  1. αδύναμος ηλικιωμένος άνδρας
  2. (ελληνιστική σημασία) η γερουσία των Καρχηδονίων (στον Πολύβιο)
    ≈ συνώνυμα: γεροντικόν

Συνώνυμα
  • γεροντάριον

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.