βλάπτω

βλάπτω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική βλάπτω

βλάπτω, αόρ.: έβλαψα, παθ.φωνή: βλάπτομαι, π.αόρ.: βλάφτηκα, μτχ.π.π.: βλαμμένος

1. προκαλώ σωματική ή ψυχολογική ζημιά σε κάποιον

   ↪ Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα, η τηλεόραση βλάπτει τα μικρά παιδιά, αυξάνοντας την πιθανότητα να αντιμετωπίσουν προβλήματα συγκέντρωσης.

2. αλλάζω προς το χειρότερο την κατάσταση κάποιου πράγματος

   ↪ το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία

3. προξενώ κακό, αδικώ κάποιον

1. βλάφτω
2. (απρόσωπο) → δείτε και τη λέξη βλάφτει στην έκφραση δε βλάφτει

θέμα βλαπ-

• βλαμμένος
• βλαπτικά
• βλαπτικός
• βλαπτικότητα
• παραβλάπτω
• → δείτε και τη λέξη βλάφτω για το θέμα βλάφτ- (δημοτική)
• → δείτε και τη λέξη βλάβη για το θέμα βλαβ-

βλάπτω < *βλαπ-jω < θέμα βλαπ- που συυνδέεται και με το θέμα βλαβ- όπως στο βλάβη

< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *mel. Κατ' άλλη άποψη ... • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

βλάπτω

1. (στον Όμηρο) παρεμποδίζω, κόβω το δρόμο
2. κάνω κάτι ή κάποιον ανίκανο και ειδικότερα τα πόδια αλόγου
3. (μεθομηρικά) καταστρέφω, φθείρω, → δείτε το νεοελληνικό βλάπτω

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

• βλάπτω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βλάπτω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.