βεστιάριον

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

βεστιάριον < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή βεστιάριον < λατινική vestiarium < vestis + -arium (-άριον)

Ουσιαστικό

βεστιάριον ουδέτερο

  1. (ενδυμασία) το σύνολο των απαραίτητων ρούχων, η γκαρνταρόμπα, όπως η ελληνιστική σημασία
  2. το βασιλικό ταμείο, θησαυροφυλάκιο
    ≈ συνώνυμα: πρωτοβεστιάριον, βιαστήρι

Συγγενικά
  • βεστεράρης
  • βεστήτωρ
  • βεστιαρικός
  • βεστιάριος (ἱματιοφύλαξ)
  • βεστιαρίτισσα
  • βεστιάρχης
  • βεστιοπράτης & συγγενικά
  • πρωτοβεστιάριον

→ και δείτε βέστα

Πηγές


Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ βεστιάριον τὰ βεστιάριᾰ
      γενική τοῦ βεστιαρίου τῶν βεστιαρίων
      δοτική τῷ βεστιαρίῳ τοῖς βεστιαρίοις
    αιτιατική τὸ βεστιάριον τὰ βεστιάριᾰ
     κλητική ὦ! βεστιάριον βεστιάριᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  βεστιαρίω
γεν-δοτ τοῖν  βεστιαρίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βεστιάριον < λατινική vestiarium < vestis + -arium (-άριον) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *wes- ‎(ντύνω, ρούχο).

Ουσιαστικό

βεστιάριον ουδέτερο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.