ασκελής

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο ασκελής η ασκελής το ασκελές
      γενική του ασκελούς* της ασκελούς του ασκελούς
    αιτιατική τον ασκελή την ασκελή το ασκελές
     κλητική ασκελή(ς) ασκελής ασκελές
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι ασκελείς οι ασκελείς τα ασκελή
      γενική των ασκελών των ασκελών των ασκελών
    αιτιατική τους ασκελείς τις ασκελείς τα ασκελή
     κλητική ασκελείς ασκελείς ασκελή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ασκελής < αρχαία ελληνική ἀσκελής < ἀ- + σκέλλω

Επίθετο

ασκελής, -ής, -ές

  1. (παρωχημένο) (κυριολεκτικά) που δεν έχει σκέλη
  2. (παρωχημένο) επίμονος, ξεροκέφαλος
  3. (αρχαιοπρεπές) (παρωχημένο) (η κύρια χρήση του) καταταλαιπωρημένος, κατακουρασμένος, όταν πέφτει κάποιος ξερός από την κούραση
    ≈ συνώνυμα: κατάξερος

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ασκελής
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.