ανίχνευση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	ανίχνευση	οι	ανιχνεύσεις
γενική	της	ανίχνευσης*	των	ανιχνεύσεων
αιτιατική	την	ανίχνευση	τις	ανιχνεύσεις
κλητική		ανίχνευση		ανιχνεύσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ανιχνεύσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανίχνευση < (ελληνιστική κοινή) ἀνίχνευσις < αρχαία ελληνική ἀνιχνεύω < ἀνά + ἰχνεύω < ἴχνος

ανίχνευση θηλυκό

η ενέργεια ή το αποτέλεσμα τού ανιχνεύω
1. η αναζήτηση και η εξέταση κάποιου ίχνους, κάποιου στοιχείου που επιβεβαιώνει την ύπαρξη κάποιου πράγματος
2. διερεύνηση

ανίχνευση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.