ακρόπολη

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική η ακρόπολη οι ακροπόλεις
      γενική της ακρόπολης* των ακροπόλεων
    αιτιατική την ακρόπολη τις ακροπόλεις
     κλητική ακρόπολη ακροπόλεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, ακροπόλεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Η ακρόπολη της Λίνδου

Ετυμολογία

ακρόπολη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀκρόπολις + -η. Συγχρονικά αναλύεται σε ακρό- + -πολη[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈkɾo.po.li/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐κρό‐πο‐λη

Ουσιαστικό

ακρόπολη θηλυκό

  1. (αρχαιολογία) ύψωμα που παρείχε προστασία και γι' αυτό το λόγο γινόταν ο τόπος εγκατάστασης ενός οικισμού κατά τους προϊστορικούς χρόνους
  2. το υψηλότερο μέρος μιας αρχαίας ή βυζαντινής πόλης. Εκεί έβρισκαν οι πολίτες της ένα ύστατο καταφύγιο σε περίπτωση πολέμου
    ≈ συνώνυμα: κάστρο
  3. (μεταφορικά) ο τόπος που συνδέθηκε καθοριστικά με την ανάπτυξη και την πορεία ενός λαού ή κινήματος κλπ
    ≈ συνώνυμα: προπύργιο
    το Σούλι και η Μάνη υπήρξαν στα χρόνια της τουρκοκρατίας δυο ακροπόλεις του ελληνισμού

Μεταφράσεις
    ακρόπολη

Αναφορές
  1. ακρόπολη - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.