αγαπησιάρης

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός      
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική ο αγαπησιάρης η αγαπησιάρα το αγαπησιάρικο
      γενική του αγαπησιάρη της αγαπησιάρας του αγαπησιάρικου
    αιτιατική τον αγαπησιάρη την αγαπησιάρα το αγαπησιάρικο
     κλητική αγαπησιάρη αγαπησιάρα αγαπησιάρικο
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
ονομαστική οι αγαπησιάρηδες οι αγαπησιάρες τα αγαπησιάρικα
      γενική των αγαπησιάρηδων — των αγαπησιάρικων
    αιτιατική τους αγαπησιάρηδες τις αγαπησιάρες τα αγαπησιάρικα
     κλητική αγαπησιάρηδες αγαπησιάρες αγαπησιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος.
Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αγαπησιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀγαπησιάρης < ἀγάπησ(ις) + -ιάρης[1]

Προφορά
ΔΦΑ : /a.ɣa.piˈsça.ɾis/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐γα‐πη‐σιά‐ρης

Επίθετο

αγαπησιάρης, -α, -ικο

  1. ο επιρρεπής στον έρωτα , αισθηματίας, ερωτύλος, ερωτιάρης
  2. αυτός που αγαπιέται εύκολα
    ≈ συνώνυμα: αξιαγάπητος, συμπαθητικός

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    αγαπησιάρης

Αναφορές
  1. αγαπησιάρης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.