rusticus

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

rusticus < rus + -ticus

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈruːs.ti.kus/

Επίθετο

rusticus, -a, -um

  1. αγροτικός
  2. (μεταφορικά) αγροίκος, άξεστος
  3. (ουσιαστικοποιημένο) αγρότης

Αλλόγλωσσα παράγωγα

Κλίση

ενικός πληθυντικός
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
αρσενικό
θηλυκό
ουδέτερο
ονομαστική rusticus rustica rusticum rusticī rusticae rustica
γενική rusticī rusticae rusticī rusticōrum rusticārum rusticōrum
δοτική rusticō rusticae rusticō rusticīs rusticīs rusticīs
αιτιατική rusticum rusticam rusticum rusticōs rusticās rustica
κλητική rustice rustica rusticum rusticī rusticae rustica
αφαιρετική rusticō rusticā rusticō rusticīs rusticīs rusticīs
(Επίθετα) (Μετοχές) (Αντωνυμίες) (Γερουνδιακά)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.