iecur

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

iecur < πρωτοϊταλική *jekʷor < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *yekʷr̥. Συγγενές με: αρχαία ελληνική ἧπαρ, ‎σανσκριτικά यकृत् ‎(yakṛt), περσικά جگر ‎(jegar), παλαιά αρμενικά լեարդ ‎(leard).

Ουσιαστικό

iecur ουδέτερο

  1. (ανατομία) συκώτι
  2. (μεταφορικά) η έδρα της ψυχής

Συγγενικά
  • iecinerosus
  • iecoralis
  • iecorinus
  • iecoriticus
  • iecorosus
  • iecusculum

Κλίση
αριθμός ενικός πληθυντικός
ονομαστική iecur iecoră
γενική iecoris iecorum
δοτική iecorī iecorĭbus
αιτιατική iecur iecoră
κλητική iecur iecoră
αφαιρετική iecore iecorĭbus
(γ' κλίση)
αριθμός ενικός πληθυντικός
ονομαστική iecur iecinoră
γενική iecinoris iecinorum
δοτική iecinorī iecinorĭbus
αιτιατική iecur iecinoră
κλητική iecur iecinoră
αφαιρετική iecinore iecinorĭbus
(γ' κλίση)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.