-τεχνίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	-τεχνίτης	οι	-τεχνίτες
γενική	του	-τεχνίτη	των	-τεχνιτών
αιτιατική	τον	-τεχνίτη	τους	-τεχνίτες
κλητική		-τεχνίτη		-τεχνίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

-τεχνίτης < τεχνίτης[1]

ΔΦΑ : /teˈxni.tis/

-τεχνίτης αρσενικό (θηλυκό -τεχνίτρια ή -τεχνίτρα)

δεύτερο συνθετικό ουσιαστικών τα οποία αναφέρονται σε
1. ειδικό τεχνίτη ο οποίος ειδικεύεται σε κάποια εργασία
  μηχανοτεχνίτης, οδοντοτεχνίτης, ραδιοτεχνίτης
2. σε πρόσωπο το οποίο ασκεί κάποια τέχνη με ειδικό τρόπο
  πολυτεχνίτης, ψευτοτεχνίτης

-τεχνίτης - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.