ὑστέρα

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ὑστέρᾱ αἱ ὑστέραι
      γενική τῆς ὑστέρᾱς τῶν ὑστερῶν
      δοτική τῇ ὑστέρᾳ ταῖς ὑστέραις
    αιτιατική τὴν ὑστέρᾱν τὰς ὑστέρᾱς
     κλητική ὦ! ὑστέρᾱ ὑστέραι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὑστέρᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὑστέραιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'φαρέτρα' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑστέρα < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ὑστέρα, -ας θηλυκό κυρίως απαντά σε πληθ. ὑστέραι

  1. (ιατρική) μήτρα
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, De muliebribus Γυναικεῖα, 2.144, @scaife.perseus
    Ἡ δὲ νοῦσος λαμβάνει, ὁκόταν ἐκ τόκου ταλαιπωρήσῃ, ὥστε ψαίρειν τὰς ὑστέρας, ἢ τῷ ἀνδρὶ ξυνίῃ ἐν τῇ λοχίῃ καθάρσει.
    ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Ἱπποκράτης, Περὶ γυναικείης φύσιος, (De natura muliebri), 92, @scaife.perseus
    Ἢν ἀλγέῃ τὰς ὑστέρας, κυκλαμίνου τὴν ῥίζαν ἐν οἴνῳ λευκῷ πιπίσκειν νῆστιν, καὶ θερμῷ λουέσθω, καὶ ἀπὸ θερμοῦ πινέτω.
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 6, 31 @scaife.perseus
    Ὁ δὲ λεχθεὶς μῦθος περὶ τοῦ ἐκβάλλειν τὰς ὑστέρας τίκτοντα ληρώδης ἐστί, συνετέθη δ’ ἐκ τοῦ σπανίους εἶναι τοὺς λέοντας, ἀποροῦντος τὴν αἰτίαν τοῦ τὸν μῦθον συνθέντος·
    ≈ συνώνυμα: γαστήρ, μήτρα, δελφύς
  2. (συνεκδοχικά) κοιλιά
    ≈ συνώνυμα: γαστήρ, νηδύς
  3. (βιολογία) (για ωοτόκα ζώα, ερπετά, ψάρια ή πτηνά) ωοθήκη
    ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Ἀριστοτέλης, Τῶν περὶ τὰ ζῷα ἱστοριῶν, 6, 10 @scaife.perseus
    Ἔχουσι δὲ καὶ τὰς ὑστέρας, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄνω ἐλέχθη, διαφόρους οἱ ἰχθύες· τὰ μὲν γὰρ ᾠοτοκοῦντα δικρόας ἔχει καὶ κάτω, τὰ δὲ σελάχη ἀρνιθωδεστέρας.

  • ιωνικός τύπος : ὑστέρη

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.