ὑπόνοια

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ὑπόνοιᾰ αἱ ὑπόνοιαι
      γενική τῆς ὑπονοίᾱς τῶν ὑπονοιῶν
      δοτική τῇ ὑπονοίᾳ ταῖς ὑπονοίαις
    αιτιατική τὴν ὑπόνοιᾰν τὰς ὑπονοίᾱς
     κλητική ὦ! ὑπόνοιᾰ ὑπόνοιαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὑπονοίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ὑπονοίαιν
1η κλίση, Κατηγορία 'βοήθεια' όπως «βοήθεια» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ὑπόνοια < ὑπονοέω / ὑπονοῶ + -ια < → δείτε  ὑπό-, νόος / νοῦς

Ουσιαστικό

ὑπόνοια, -ας θηλυκό

  1. υπόνοια, εικασία
  2. νύξη, υπαινιγμός
  3. το αληθινό νόημα, η βαθύτερη έννοια ενός λόγου, ενός μύθου κ.λπ.

Συγγενικά
  • → δείτε τις λέξεις ὑπονοέω και νόος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.