νοῦς
Αρχαία ελληνικά (grc)
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | νόος > νοῦς | οἱ | νόοι > νοῖ |
| γενική | τοῦ | νόου > νοῦ | τῶν | νόων > νῶν |
| δοτική | τῷ | νόῳ > νῷ | τοῖς | νόοις > νοῖς |
| αιτιατική | τὸν | νόον > νοῦν | τοὺς | νόους > νοῦς |
| κλητική ὦ! | νόε > νοῦ | νόοι > νοῖ | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | νόω > νώ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | νόοιν > νοῖν | ||
| 2η κλίση, ομάδα 'πλόος πλοῦς', Κατηγορία 'πλοῦς' όπως «πλοῦς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.