ἔκτισις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἔκτισῐς	αἱ	ἐκτίσεις
γενική	τῆς	ἐκτίσεως	τῶν	ἐκτίσεων
δοτική	τῇ	ἐκτίσει	ταῖς	ἐκτίσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	ἔκτισῐν	τὰς	ἐκτίσεις
κλητική ὦ!		ἔκτισῐ		ἐκτίσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἐκτίσει
γεν-δοτ	τοῖν		ἐκτισέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἔκτισις < ἐκτίνω, ἔκ-τι- + -σις

ἔκτισις, -εως θηλυκό

ἔκτισις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.