ἐπίτρομος

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐπίτρομος τὸ ἐπίτρομον
      γενική τοῦ/τῆς ἐπιτρόμου τοῦ ἐπιτρόμου
      δοτική τῷ/τῇ ἐπιτρόμῳ τῷ ἐπιτρόμῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐπίτρομον τὸ ἐπίτρομον
     κλητική ὦ! ἐπίτρομε ἐπίτρομον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐπίτρομοι τὰ ἐπίτρομᾰ
      γενική τῶν ἐπιτρόμων τῶν ἐπιτρόμων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐπιτρόμοις τοῖς ἐπιτρόμοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐπιτρόμους τὰ ἐπίτρομᾰ
     κλητική ὦ! ἐπίτρομοι ἐπίτρομᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐπιτρόμω τὼ ἐπιτρόμω
      γεν-δοτ τοῖν ἐπιτρόμοιν τοῖν ἐπιτρόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐπίτρομος < ἐπί- + αρχαία ελληνική τρόμος / τρέμω

Επίθετο

ἐπίτρομος, -ος, -ον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.