ἐπίκουρος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἐπίκουρος οἱ ἐπίκουροι
      γενική τοῦ ἐπικούρου τῶν ἐπικούρων
      δοτική τῷ ἐπικούρῳ τοῖς ἐπικούροις
    αιτιατική τὸν ἐπίκουρον τοὺς ἐπικούρους
     κλητική ὦ! ἐπίκουρε ἐπίκουροι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐπικούρω
γεν-δοτ τοῖν  ἐπικούροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπίκουρος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

ἐπίκουρος, -ου αρσενικό

  1. βοηθός, σύμμαχος
  2. (στον πληθυντικό) μισθοφόροι στρατιώτες
  3. σωματοφύλακες βασιλιάδων
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐπίκουρος τὸ ἐπίκουρον
      γενική τοῦ/τῆς ἐπικούρου τοῦ ἐπικούρου
      δοτική τῷ/τῇ ἐπικούρῳ τῷ ἐπικούρῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐπίκουρον τὸ ἐπίκουρον
     κλητική ὦ! ἐπίκουρε ἐπίκουρον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐπίκουροι τὰ ἐπίκουρᾰ
      γενική τῶν ἐπικούρων τῶν ἐπικούρων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐπικούροις τοῖς ἐπικούροις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐπικούρους τὰ ἐπίκουρᾰ
     κλητική ὦ! ἐπίκουροι ἐπίκουρᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐπικούρω τὼ ἐπικούρω
      γεν-δοτ τοῖν ἐπικούροιν τοῖν ἐπικούροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Επίθετο

ἐπίκουρος, -ος, -ον

  1. βοηθός, αρωγός
  2. προστάτης, υπερασπιστής

Συγγενικά
  • αἰνεπίκουρος
  • ἐπικούριος
  • → και δείτε τη λέξη ἐπικουρέω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.