ἄφρων

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ἀ˘φρον-
ονομαστική ὁ/ἡ ἄφρων τὸ ἄφρον
      γενική τοῦ/τῆς ἄφρονος τοῦ ἄφρονος
      δοτική τῷ/τῇ ἄφρονῐ τῷ ἄφρονῐ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἄφρονᾰ τὸ ἄφρον
     κλητική ὦ! ἄφρον ἄφρον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἄφρονες τὰ ἄφρονᾰ
      γενική τῶν ἀφρόνων τῶν ἀφρόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἄφροσῐ(ν) τοῖς ἄφροσῐ(ν)
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἄφρονᾰς τὰ ἄφρονᾰ
     κλητική ὦ! ἄφρονες ἄφρονᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἄφρονε τὼ ἄφρονε
      γεν-δοτ τοῖν ἀφρόνοιν τοῖν ἀφρόνοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, ομάδα 'σώφρων', Κατηγορία 'σώφρων' όπως «ἔμφρων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄφρων < ἀ στερητικό + -φρων (φρήν)

Επίθετο

ἄφρων, -ων, -ον, συγκριτικός : ἀφρονέστερος, υπερθετικός :  ἀφρονέστατος

  1. άφρονας, ξέφρενος, άμυαλος, επιπόλαιος, απερίσκεπτος, ανόητος
  2. που ενεργεί σαν να μην έχει υγιείς τις φρένες
  3. → δείτε και το ουδέτερο ἄφρον (το κώνειο)

Εκφράσεις
  • ἐξ ἄφρονος σώφρων γεγένηται

Συγγενικά
  • ἀφρόνως (επίρρημα, συγκριτικός ἀφρονεστέρως)
  • ἀφρονέω
  • ἀφραίνω
  • ἀφροσύνη

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.