ἄναξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ᾰνακτ-
ονομαστική	ὁ	ἄναξ	οἱ	ἄνακτες
γενική	τοῦ	ἄνακτος	τῶν	ἀνάκτων
δοτική	τῷ	ἄνακτῐ	τοῖς	ἄναξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν	ἄνακτᾰ	τοὺς	ἄνακτᾰς
κλητική ὦ!		ἄναξ		ἄνακτες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἄνακτε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀνάκτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄναξ' όπως «ἄναξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἄναξ, ήδη μυκηναϊκή 𐀷𐀙𐀏 (wa-na-ka) < ϝάναξ, πιθανό δάνειο [1]

Για το ἀνάκτωρ → δείτε τη λέξη ἀνάσσω

ἄναξ, ἄνακτος αρσενικό (θηλυκό ἄνασσα)

(αξίωμα, πολιτική) άρχοντας, βασιλιάς, κυρίαρχος
(στον Όμηρο) αρχηγός στρατού
τιμητικός τίτλος που αποδίδεται σε θεούς, ηγέτες, μέλη της βασιλικής οικογένειας ή γενικότερα σε πολύ σημαντικά πρόσωπα
οικοδεσπότης

παράγωγα & σύνθετα

άναξ - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

ἄναξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἄναξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.