ἀκτίς

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἀκτῑν-
ονομαστική	ἡ	ἀκτίς	αἱ	ἀκτῖνες
γενική	τῆς	ἀκτῖνος	τῶν	ἀκτίνων
δοτική	τῇ	ἀκτῖνῐ	ταῖς	ἀκτῖσῐ(ν) & ἀκτίνεσσι(ν)
αιτιατική	τὴν	ἀκτῖνᾰ	τὰς	ἀκτῖνᾰς
κλητική ὦ!		ἀκτίς		ἀκτῖνες
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀκτῖνε
γεν-δοτ	τοῖν		ἀκτίνοιν
Το δίχρονο φωνήεν του θέματος σε -ῑν είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'δελφίς' όπως «δελφίς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ἀκτίς < (ίσως) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *nókʷts Ο Beekes [1] βρίσκει σχέση με τη σανσκριτική λέξη अक्तु (ακτίνα, φως) και, αν και αναφέρει πως έχει προταθεί η σύνδεση με την πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *nó/ekʷt- (*nókʷts), καταλήγει στο συμπέρασμα πως η λέξη είναι άγνωστης ετυμολογίας

ἀκτίς θηλυκό

ακτίνα (ηλίου, τροχού κ.λπ.)
※ 8ος πκε αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 11 (λ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Νέκυια.), στίχ. 15 (15-16)
οὐδέ ποτ' αὐτοὺς / Ἠέλιος φαέθων καταδέρκεται ἀκτίνεσσιν
→ λείπει η μετάφραση
φλόγα
αστραπή
λαμπρότητα
αίγλη, δόξα

ετυμολογικό πεδίο
ἀκτιν-

& ἀκτινο- Αρχαίες ελληνικές λέξεις με πρόθημα ἀκτινο- στο Βικιλεξικό όπως

Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
Σχολιάζει: "remains without an etymology"

ἀκτίς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἀκτίς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.