χυμεία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ χυμείᾱ αἱ χυμεῖαι
      γενική τῆς χυμείᾱς τῶν χυμειῶν
      δοτική τῇ χυμείᾳ ταῖς χυμείαις
    αιτιατική τὴν χυμείᾱν τὰς χυμείᾱς
     κλητική ὦ! χυμείᾱ χυμεῖαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  χυμείᾱ
γεν-δοτ τοῖν  χυμείαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'χώρα' όπως «χώρα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χυμεία < χύμα < χέω

Ουσιαστικό

χυμεία θηλυκό

  1. επεξεργασία υγρών
  2. αλχημεία
    ※  Εἰ καὶ τὴν κεκρυμμένην τέχνην τῆς χυμείας ἐπίσταται, φησὶν πρὸς αὐτοὺς ὅτι «πῶς μεταβολὴν νῦν ὁρῶ; πῶς τὸ ὕδωρ καὶ τὸ πῦρ, ἐχθρὰ καὶ ἐναντία ἀλλήλοις καὶ <πρὸς τὴν> ἀντιπαράθεσιν πεφυκότα εἰς τὸ αὐτὸ συνῆλθον ὁμονοίας καὶ φιλίας χάριν» καὶ τὰ ἑξῆς. ῍Ω παραδόξου κράσεως! πόθεν ἥτις ἡ τῶν ἐχθρῶν ἀπροσδόκητος φιλία; (Ολυμπιόδωρος ο αλχημιστής, Εἰς τὸ κατ' ἐνέργειαν Ζωσίμου, 2, 94, 17)
    άλλες μορφές: χημεία, χημία

Συγγενικά
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.