ταρσός

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο ταρσός οι ταρσοί
      γενική του ταρσού των ταρσών
    αιτιατική τον ταρσό τους ταρσούς
     κλητική ταρσέ ταρσοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταρσός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ταρσός
Τα οστά του ταρσού.

Ουσιαστικό

ταρσός αρσενικό

  1. (ανατομία) ο σκελετός του πίσω άκρου ποδιού, που αποτελείται από επτά μικρά οστά σε τρεις σειρές
  2. (ανατομία) το ινώδες πέταλο των βλεφάρων

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    ταρσός


Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ταρσός οἱ ταρσοί
      γενική τοῦ ταρσοῦ τῶν ταρσῶν
      δοτική τῷ ταρσῷ τοῖς ταρσοῖς
    αιτιατική τὸν ταρσόν τοὺς ταρσούς
     κλητική ὦ! ταρσέ ταρσοί
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ταρσώ
γεν-δοτ τοῖν  ταρσοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'ναός' όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταρσός < ταρσ- μεταπτωτική βαθμίδα θέματος που υπάρχει στο τέρσομαι (ξηραίνω) < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *ters- (ξηρός). [1] Δε σχετίζεται ετυμολογικά η πόλη Ταρσός.

Ουσιαστικό

ταρσός αρσενικό

  1. πλέγμα από καλάμια όπου ξηραίνονταν φρούτα, καλαμωτή
  2. (γενικότερα) πλατιές επιφάνειες
  3. (ανατομία) ο ταρσός, οστά του ποδιού
  • αττικός τύπος : ταρρός

Συγγενικά
  • ταρσόω
  • τααρσώδης
  • ταρσωτός

→ και δείτε τη λέξη τέρσομαι

Αναφορές
  1. Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.